باز پاییز اومد و بی قذراری های من هم شروع شد نمی دانم این چه حسی است که تا نسیمی از پایییز به من می رسه این قدر بی قرارمیشم و ساکت  انگار منتظر م اتفاقی بیفته یا من به چیزی برسم بر خلاف تابستان که شلوغ می کنم و عمل  درپاییز در خود فرو میرم و بیشتر فکر میکنم گوی هیچ محدودیتی برای من و افکار من وجود نداره اما هنوز هیچ اتفاقی نیافتاده و من باز در خودتکرار میشوم و گاهی اندوهگین از ان که گم شده وجودم رانیافتم و هنوز در شگفت از این احساس و ناتوان از درک ان .